De Brugse Praattafels: praat- en ontmoetingskansen

In de Praattafels oefenen anderstaligen hun Nederlands door gesprekken aan te knopen met Nederlandstaligen. Over wat hen bezig houdt, alledaagse onderwerpen…
Luc Termont was er bij van in het prille begin.

Wat gebeurt er op zo’n praattafel?

We nodigen iedereen uit om samen aan tafel te zitten. Eén Nederlandstalige met een zo klein mogelijk groepje anderstaligen: liefst één op één, vaak één op twee of soms één op drie.

Wat wil je eigenlijk bereiken met de praattafels?

In de eerste plaats oefenen anderstaligen er hun kennis van het Nederlands. Op de praattafels krijgen ze de kans om te luisteren en praten. Maar eigenlijk willen we ook mensen uit hun isolement halen en integreren in het vrijetijdscircuit.

Wat is de taak van de Nederlandstalige deelnemers?

In elk geval niet het geven van Nederlandse les. Dat gebeurt al in de NT2-scholen. Dat kunnen en willen we niet overdoen. De opdracht van de Nederlandstaligen is om een gesprek uit te lokken, om anderstaligen zo ongedwongen mogelijk te laten babbelen.

Hoe gebeurt de toeleiding van anderstalige deelnemers?

Daar zorgen de goede contacten met de NT2-scholen voor. We maken promotie in de klassen zelf en verspreiden folders. Na jarenlange inzet merken we dat ook de mond-aan-mond-reclame veel nieuwe deelnemers aanbrengt.

Wat vond je tot nu toe het mooiste praattafel-moment?

Telkens ik twee anderstaligen met elkaar hoor praten in het Nederlands. Dat kan een Syriër met een Moldaviër, een Waal met een Somaliër of zelfs twee Japanners zijn.

Zijn er plannen om verder uit te breiden?

Ja, maar dan wel met nieuwe partners en in andere gemeenten. We zitten nu zowat aan het plafond van wat we aankunnen. Initiatiefnemers kunnen rekenen op onze inspiratie en ervaring! Uit de praattafels zijn ook het koor Amuzi en de toneelgroep Mozaïek gegroeid, met een evenwaardige inbreng van Nederlandstaligen en anderstaligen.

Alvast bedankt voor je inzet, Luc, en veel succes!