Burgerschap

De nieuwe Adviesraad Cultuur Brugge: een participatief experiment

Beleidsparticipatie is hot. De inspraak van burgers in het beleid is belangrijker dan ooit. Bijna elk lokaal bestuur vermeldt het dan ook in zijn beleidsteksten. Maar participatie is ook een containerbegrip. Iets wat niet eenvoudig in de praktijk om te zetten is, door koudwatervrees of gebrek aan expertise. In Brugge doen de culturele actoren en de stad samen een interessante oefening in participatie. Samen geven zij het begrip ‘adviesraad’ een nieuwe invulling, ook al ontbreken een heldere visie en juist woordgebruik in de nieuwe beleidsnota van de stad.

CUL250226 09

Een specifieke Brugse context

De culturele partners in Brugge, dat zijn de Cel Cultuurbeleid en Nico Blontrock (schepen van Cultuur), het Brugs Cultuuroverleg (de belangenbehartiger van de professionele actoren) en de Culturele Raad (de officiële adviesraad, vooral samengesteld uit mensen uit de amateurkunsten en sociaal-culturele verenigingen).

De Brugse context heeft een paar specifieke eigenschappen. De verschillen tussen de amateurs en professionals zijn groot en daardoor was er jarenlang te weinig communicatie tussen beiden. De druk om het cultuurbeleid ten dienste te stellen van toerisme en citymarketing is in een stad als Brugge groter dan elders. De stad is zelf de grootste culturele actor, met onder meer het Cultuurcentrum, de bib, de musea en de Erfgoedcel onder haar rangen. Het is dus verleidelijk om het beleid af te stemmen op de grote, stedelijke en professionele actoren en het culturele veld te verengen tot erfgoed en kunsten.

Het culturele veld is zich hiervan bewust en zoekt meer verbinding tussen deelsectoren en tussen amateurs en professionals. Ook de denkoefening rond een nieuwe Adviesraad Cultuur Brugge (ACB) past helemaal in die beweging.

Participatie in het Avansa-DNA

Avansa is stoemelings in de oefening gerold. Ook wij vinden participatie belangrijk maar om vele redenen haalde dit thema ons beleidsplan, dat we medio 2024 op tafel van de minister legden, niet. We hebben een zeer brede opdracht, er zijn weinig andere actoren met onze insteek in de regio, we kunnen niet alles doen.

De inkt van het beleidsplan was nog niet droog of de vragen van onze Brugse partners duwden ons een andere richting uit. Zij keken spontaan naar ons om de oefening rond een nieuwe Adviesraad Cultuur mee te inspireren en methodisch te steunen. Participatie en inspraak: het zit nu eenmaal in ons DNA. Bovendien zit Avansa op de wip tussen het amateurveld en de professionele cultuurwereld. We voelden ons aangesproken om de stem van het SCW (sociaal-cultureel werk) en de AK (amateurkunsten) te versterken. Daarom hebben we ons geëngageerd in de werkgroep die de nieuwe ACB moet vormgeven.

Steile ambitie voor de nieuwe ACB

Het is voor iedereen duidelijk wat die nieuwe adviesraad niét meer moet zijn. De oude manier van werken, met een vertegenwoordigingslogica, het bezetten van een stoeltje om strategische redenen, de ‘cultuurpact-adviesraden’... daar willen we vanaf. De culturele raad is verouderd, vertegenwoordigt het culturele veld niet meer en wordt niet betrokken bij échte beleidskeuzes. Dat leidt tot frustratie, zowel op het werkveld als bij het beleid.

Wat dan wel? We willen een sterke en goed begeleide adviesraad, die weegt op het cultuurbeleid en mee strategische keuzes maakt. We willen mensen samenbrengen die bereid zijn om vanuit hun ervaring en expertise tot kwalitatief goede adviezen te komen. Niet om de belangen van één organisatie of deelsector te dienen, maar om het geheel beter te maken. De expertise van burgers en middenveld samenbrengen en inzetten voor een beter, sterker beleid, dat is het uitgangspunt.

En dat is ambitieus. Voor de ACB zelf, die voldoende gedragen en deskundig moet zijn. Voor de Cel Cultuurbeleid, die de ACB zal begeleiden. En ook voor de politici, die buiten hun comfortzone komen. De verwachtingen zijn groot.

De weg naar een nieuwe ACB

We vatten een waar participatietraject aan. Enkele mensen van het BCO, van de bestaande Cultuurraad en de Cel Cultuurbeleid sloegen de handen in elkaar en lanceerden in februari 2025 een reeks dialoogtafels voor het hele culturele veld. We bogen ons samen over de rol (wat), samenstelling (wie) en organisatievorm (hoe) van de nieuwe ACB. De besluiten vonden hun weg in de nieuwe statuten en die zijn op de gemeenteraad van 30 juni goedgekeurd. Eind augustus gaat de oproep tot kandidaatstelling voor de ACB de deur uit. De werkgroep zal de kandidaten screenen, met oog voor relevante expertise, betrokkenheid en diversiteit. De hoop is om in het najaar echt aan de slag te kunnen.

CUL250226 24

Experiment op een eilandje?

Maar: dit boeiende experiment in de cultuursector zit op een eilandje. Een groter kader ontbreekt, de Cel Cultuurbeleid staat er in de oefening rond de ACB alleen voor, zo lijkt het wel. Ja, er is een algemene tekst van het nieuwe bestuur over een nieuwe rol voor de adviesraden en op de website van de Stad vind je wel wat dingen geclusterd onder de noemer ‘participatie’. Maar dit zijn eerder initiatieven in de rubriek ‘communicatie’. Het thema ‘inspraak’ is een opvallende afwezige in het nieuwe beleidsplan van de stad. Er is geen apart hoofdstukje over inspraak, er is geen heldere visie, het woordgebruik is niet consequent: informatie en inspraak worden voortdurend door elkaar gehaald.

Inspraak is een werkwoord

Dat is niet zonder risico. Participatie die slecht georganiseerd wordt is nog schadelijker dan helemaal geen participatie. Voldoende expertise in huis hebben is essentieel, en als je die zelf niet hebt moet je die inhuren.

Ook een helder en eenduidig woordgebruik is onontbeerlijk. Het informeren van burgers is zinvol, maar is geen inspraak. Het is misleidend en contraproductief om daarvoor het woord ‘inspraak’ of ‘participatie’ te gebruiken. Dat roept valse verwachtingen op die leiden tot desillusie. Wordt er enkel uitgelegd, benoem dat dan als ‘informatie’. Is ‘luisteren’ de eerste bedoeling van een actie? Benoem die actie dan als ‘hoorzitting’. Kunnen burgers wegen op (delen van) het beleid? Pas dan kan je de woorden ‘inspraak’ of ‘participatie’ gebruiken. Daarbij moet het vooraf helder zijn in welke mate en waarover zij mee kunnen beslissen.

Inspraak is een werkwoord. Het vereist helder taalgebruik, goede begeleiding, een open geest. Het is een langdurig proces, waarin een groep zich inwerkt in een thema, in dialoog gaat en een visie kan ontwikkelen. Het is vooraf helder waarover die groep kan meebeslissen. En het beleid motiveert waarom adviezen overgenomen worden of niet.

Van experiment naar beleid?

We zijn trots op het participatietraject voor de nieuwe ACB. Wordt vervolgd, wat ons betreft. We hopen dat het experiment rond de nieuwe ACB de hoge verwachtingen kan waarmaken en dat het een opstap is voor het Brugse beleid om een heldere visie te ontwikkelen over echte inspraak en het juiste woordgebruik te hanteren.

CUL250226 43

Meer info over de ACB bij de Cel Cultuurbeleid: https://www.brugge.be/vrije-tijd/cultuur
Meer info over het Brugse Participatiebeleid: https://participatie.brugge.be/ en https://www.brugge.be/stad-bestuur/beleid/brugs-beleidsprogramma-2025-2030

De Federatie en de Verenigde Verenigingen bundelden heel wat kennis en informatie over beleidsparticipatie hier: https://insamenspraak.be/
De collega’s van Avansa Kempen maken van participatie een speerpunt in hun werking, zie https://avansa-kempen.be/tag/participatie/ en https://avansa-kempen.be/behandel-de-burger-niet-meer-als-klant-maar-als-partner/

© Foto's: Cel Fotografie Stad Brugge, Matthias Desmet

Datum bericht do 10 juli '25