In Vlaanderen wachten 180.000 gezinnen op een sociale woning. Ook in Brugge is het recht op wonen voor heel wat mensen problematisch. Er zijn te lange wachtlijsten voor veel te weinig sociale woningen, de private huurmarkt is te duur en te weinig toegankelijk, de kwaliteit van woningen is slecht. Bruggelingen die het al heel moeilijk hebben, verzuipen helemaal door de energiecrisis.
Heel wat mensen wonen in het ‘Stratjie zoender ende’, ze vinden geen betaalbare, kwaliteitsvolle woning, kunnen hun energierekening niet meer betalen en staan al jaren op de wachtlijst voor een sociale huurwoning. In het kader van Dag van verzet tegen armoede (17 oktober) trokken we op 15 oktober 2022 de Brugse binnenstad in om protest te voeren tegen dit falend woonbeleid. Samen met meer dan twintig Brugse organisaties, die werken rond (kans)armoede, zongen we onder leiding van de harmonie luidkeels het woonlied; waarmee we vragen om dringend werk te maken van een beter en socialer woonbeleid.
Welk woonbeleid hebben we wel voor ogen? De noden van heel wat Bruggelingen en welzijnsorganisaties werden vertaald in 23 aangeklede huisjes. De huizen vormen samen het ‘Stratjie zoender ende’. Ze leggen de vinger op de wond, ze zijn getuigen van hoe het woonbeleid faalt. De huisjes bevatten ook een concrete eisen voor een beter en eerlijker woonbeleid. Maar de huisjes doen ook dromen; bescheiden dromen van een warm, gezellig en betaalbaar dak boven ieder zijn hoofd.
De 23 huisjes, ingekleed door 23 Brugse organisaties, zijn van 20 november 2022 tot en met 30 januari 2023 te zien in het Avansahuis. Spring gerust eens binnen voor een korte wandeling in het ‘Stratjie zoender ende’!
Op de privémarkt vond ik een huis, maar de huur was zo hoog en er was schimmel. Mijn zoontje is in het ziekenhuis beland. De huisbaas en makelaar deden er niets aan.
Een huis met vier muren,
dat is niet voldoende,
wanneer tocht of koude de kamer beheerst.
En vocht in de muren schimmels doen groeien,
wanneer het daglicht de woonkamer vreest.
Refrein
Laat ons een huis met comfort dat te doen is,
laat ons een huur die betaalbaar kan zijn.
Vergeet voor één keer hoeveel geld een miljoen is,
maak nu eens werk van een echt woonbeleid.
Een huis om te kopen is iets voor de rijken,
grondprijzen die stijgen dat is niet normaal
Op de huurmarkt gaat men over lijken
met heel veel geduld huur je nu nog sociaal.
Refrein
Ministers van wonen,
ze kwamen ze gingen,
ze spraken van wonen
maar ‘t meest over sport.
Daarom dat we hier met z’n allen nu zingen
betaalbare woningen zijn er te kort.
Refrein
tekst: Kris Dom, Samenlevingsopbouw Gent – muziek: Louis Neefs, Laat ons een bloem